استراتژی بازگشتی

• خستگی روند
  وقتی مومنتوم کاهش می‌یابد و ساختار قیمت در روند صعودی سقف‌های پایین‌تر یا در روند نزولی کف‌های بالاتر نشان می‌دهد، احتمال بازگشت بیشتر است.
• سطوح حمایت و مقاومت
  واکنش قیمت در محدوده‌های حمایت/مقاومت اغلب مقدمه بازگشت است. به شَدوهای رِجِکتیو، شکست‌های ناکام و کلوز بازگشتی توجه کنید.
• اندیکاتورها
  از RSI، MACD یا استوکاستیک برای سنجش اشباع خرید/فروش و تغییرات مومنتوم استفاده کنید تا سناریوی بازگشت تأیید شود.
• الگوهای کندلی
  الگوهایی مانند دوجی، چکش و انگلفینگ در نزدیکی سطوح کلیدی می‌توانند نقاط چرخش را هشدار دهند—با ساختار بازار تأیید بگیرید.
• واگرایی
  واگرایی مثبت (کف‌های پایین‌تر در قیمت و کف‌های بالاتر در اندیکاتور) یا منفی (سقف‌های بالاتر قیمت و سقف‌های پایین‌تر اندیکاتور) می‌تواند پیش‌درآمد بازگشت باشد.

• تشخیص روند
  ابتدا روند غالب را در تایم‌فریم‌های بالاتر مشخص کنید؛ بازگشت‌ها پس از حرکت‌های کشیده قابل‌اعتمادترند.
• رصد نشانه‌های بازگشت
  به علائم ضعف در نزدیکی نواحی کلیدی، افراط اندیکاتورها و الگوهای کندلی بازگشتی که با کانتکست بازار هم‌خوانی دارند توجه کنید.
• صبر برای تأیید
  پیش از ورود خلاف روند قبلی، از شکست/ریتست سطوح، کلوزهای متوالی یا واگرایی تأییدشده استفاده کنید.
• تعیین ورود و خروج
  ورود را حوالی ریتست ساختار شکسته برنامه‌ریزی کنید. تارگت‌ها را با ساختارهای نزدیک یا اندازه‌گیری حرکت تعیین کنید.
• مدیریت ریسک
  حدضرر را پشت ناحیه ابطال بگذارید (بالای مقاومت برای فروش، پایین حمایت برای خرید) و اندازه موقعیت را منطقی تنظیم کنید.

بازار پس از چند هفته صعود به مقاومت مهم می‌رسد. RSI در ناحیه اشباع خرید است و MACD واگرایی منفی نشان می‌دهد. یک انگلفینگ نزولی روی مقاومت شکل می‌گیرد.

پس از تأیید، ورود فروش انجام می‌شود؛ حدضرر کمی بالاتر از مقاومت و اهداف روی کف‌های ساختاری قبلی قرار می‌گیرد. در صورت ادامه ضعف، حرکت بازگشتی سود را محقق می‌کند.